Inleiding
Nadat in 1903 mevrouw Carolina Henrietta Sevens-Hubers na een dienstverband van liefst 48 jaar besloot om met pensioen te gaan was het tot 1917 een gaan en komen van aangestelde vroedvrouwen in Didam. Dit waren achtereenvolgens mejuffrouw/ mevrouw Rethaus , Kersten-Timmermans , Rietveld-Daal, Boer en Adriana van Oerle- Groesen uit Elst, die per 1 maart 1917 eervol ontslag vroeg.
Mevrouw Schuurman-Markhorst, 40 jaar gemeentevroedvrouw
De gemeenteraad van Didam benoemde in 1917 Elisabeth Antonia Markhorst, geboren op 6 februari 1888 te Arnhem. Kort hierna trad zij in het huwelijk met Wilhelmus Theodorus Schuurman uit ‘s-Heerenberg, die zich hier vestigde en een schilderszaak begon aan de Wilhelminastraat. Het was algemeen bekend dat gemeentegeneesheer J. Dunselman zeer veel vertrouwen in haar had. Beiden waren nauw betrokken bij de oprichting van het consultatiebureau voor zuigelingen dat – op initiatief van de afdeling Didam van het Wit-Gele Kruis en de vereniging Ziekenzorg – in juni 1941 werd geopend binnen de poorten van het Sint Albertusgesticht.
Van 1917 tot 1953 was deze hartelijke innemende vrouw als gemeentevroedvrouw in functie, maar ook na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd in 1953 bleef zij haar beroep uitoefenen. Op 1 maart 1957 vierde zij haar veertigjarig jubileum met een heilige mis en was er s’ middags een receptie in restaurant Gerritschen. ‘Juffer Schuurman’, zoals zij in de volksmond werd genoemd, verrichtte in haar lange loopbaan meer dan 10.000 bevallingen. Zij was de laatste Didamse gemeentevroedvrouw want vanaf 1953 besloot het gemeentebestuur geen vroedvrouw meer in dienst te nemen.
Bronnen
- Weekblad De Liemers (23-02-1957, 31-05-1990 en 05-07-1990)
- Dagblad De Gelderlander (22-02-1957)
- Wurf-Bodt, C, van der, Oaver Diem 2000, ‘Wiesemoers’ of vroedvrouwen in Didam in de 19de en 20e eeuw (Didam 2000)
- Didam in de twintigste eeuw, jaar 1979 (Didam 2007)
