Inleiding
Centraal in het dorp Loil bevindt zich café-zaal Hendriks. Vanaf 1985 is de familie Hendriks de uitbater van deze zaak, hiervoor werd het gerund door de familie Rasing. Zo’n twee eeuwen lang woonden diverse generaties Rasing al op deze locatie.
Boerderij de Benijnengoed
In 1832 stond op deze locatie boerderij ‘De Benijnengoed’ en deze werd bewoond door Hendrik en Maria Rasing met hun gezin. Hendrik was een ‘grote boer’; hij bezat totaal zo’n 11,5 hectare grond, drie koeien, twee paarden en negen varkens. Hendrik en Maria kregen zes kinderen, waarvan er vier ongehuwd bleven. Alleen dochter Johanna kreeg kinderen.
Nadat in 1880 Johannes stierf al laatste kind van Hendrik en Maria Rasing, werd het geheel verdeeld onder de drie kinderen van zijn zus, Johanna Rasing. De enige zoon hiervan, Theodorus, erfde de boerderij. Hiervoor, in 1866, was hij gehuwd met Maria Anna Bolder. Echter in 1879 stierf Maria Anna, waardoor Theodorus achterbleef met vijf kleine kinderen. Een half jaar later hertrouwde hij, nu met Grada Hendrina Rasing. Dit huwelijk bracht in 1882 één kind voort: Gradus Theodorus (roepnaam Dorus).
Dorus sloeg een andere weg in
In 1893 overleed Theodorus, waardoor de hele boerderij op naam van zijn tweede vrouw Grada Hendrina kwam te staan. Nadat ook zij in 1909 overleden was, erfde haar enige zoon Dorus hierdoor de hele boerderij. Hij had hiervoor enkele jaren als boerenknecht gewerkt, maar sloeg toch een andere weg in. Dit kwam mede door zijn vrouw Grada Worm uit Giesbeek, dochter van een bakker en kleindochter van een schoenmaker. Hoe het ook zij, in 1910 liet hij – bijna gelijktijdig met de bouw van de kerk – een pand bouwen waarin hij een café met kruidenierswinkel begon. In februari 1911 trouwden zij en naast hun winkel en café begonnen ze ook met een kolen- en eierhandel.
Dorus laat een bloeiende zaak achter
Vanaf eind jaren twintig werden de eerste tekenen van reuma zichtbaar bij (rooie) Dorus Rasing. Zijn gezondheid ging hierna langzaam maar zeker achteruit. Hij werd afhankelijk van een rolstoel en in 1939 overleed hij op 57-jarige leeftijd. Zijn vrouw Grada runde toen al volop de zaak en de zes kinderen hielpen eveneens al volop mee. Al snel stond vast dat enige zoon Theed de zaak over zou nemen. Hij trouwde in 1946 Marie van Keulen uit Groessen, die in de oorlog geëvacueerd was geweest bij de familie Rasing in Loil.
Theed neemt de zaak over en gaat met de tijd mee
In 1950 nam Theed de gehele zaak van zijn moeder over. Hij ging met de tijd mee en liet in 1959 een zaal aan het café bouwen. In de jaren zestig vonden er vele veranderingen plaats in de zaak. Zo werd In 1968 de zaak flink verbouwd en werd de naam veranderd in ‘Café-Restaurant de Nachtegaal’. Ook werd rond die tijd gestopt met de kolen- en eierhandel, om kort hierna eveneens de winkel te beëindigen. Er werd vanaf toen volledig op de horeca toegespitst. In 1973 werd op de locatie van de voormalige winkel een slijterij geopend.
Al vanaf 1966 runde oudste zoon Theo een cafetaria naast de zaal. In 1974 kocht hij het geheel van zijn ouders, voor hen begonnen de jaren te tellen. De jongste zoon Wilfried, die ook een paar jaar de cafetaria had gerund, kwam in 1977 bij zijn broer in de zaak. Samen besloten ze om in 1979 de zaal, die eigenlijk te klein was voor die tijd, de laten slopen en een nieuwe zaal te bouwen, die in 1980 gerealiseerd werd.
Overname door Jan en Leo Hendriks
Omdat de gezinnen van de broers Rasing het ongeregelde leven steeds meer tegen ging staan, werd besloten om de gehele zaak te verkopen. Na 74 jaar het in handen gehad te hebben, werd in het voorjaar van 1985 de zaak verkocht aan de gebroeders Jan en Leo Hendriks uit Didam. Jan Hendriks overleed in 2011 en daarna zijn Leo en zijn vrouw Wilma de uitbaters van de zaak.
Bronnen:
- Jaarboek Oaver Diem, jaargang 2008, nummer 23
