Deur Frans Loeters
Al maonde zit Die:m vol met Todt-arbeiders en evacuees
Minse van huus en haard verdreve
Ook zillie bidde in de Kesnach
En haope op steun van baove, da’s eurlie van huusuut metgegeve
Kesnach; donkerder dan ooit
De winter is kold, de nachte zun lang
Twinteg kilometer van ’t front, granate gevaor
De huuze zun donker, minse zun bang!
Saldaote hemme twee dooie bi’j zich
toch viere ze Kesmus, in ‘n verduusterde schuur
In wat veur wereld, in wat veur tied leaft de minsheid op den duur?
Nao 50 jaor; Kesmus in volle glorie, lich en luuster; aan alles wudt gedach
Mao in Bosnië, Tsjetsjenië, Rusland, wudt door met Kesmus VREDE gebrach?
Bezinnende Kesdage gewens.
